dinsdag 22 februari 2011

Doorbraak! een jongensboek over Kyteman

Toen ik jong was las ik graag 'de schippers van de Kameleon'. Een prachtige serie jongensboeken over de Friese tweeling Hielke en Sietse Klinkhamer en hun boot de Kameleon. Ze beleven de wildste avonturen in en op het water met hun vriend Gerben en komen regelmatig in aanvaring met veldwachter Zwart. Als deze boeken geschreven zouden zijn vanuit het perspectief van hun vriend Gerben of uit dat van veldwachter Zwart had dat andere boeken opgeleverd.

Zo zou 'Doorbraak!' (het boek van Niels Aalberts over de spectaculaire doorbraak van Kyteman) ook een ander boek zijn geweest als Maike (de producent van ON die Kyte onder haar hoede had) of Mirjam (onze administrateur die helemaal gek werd van al die, te late en vaak fout, opgestelde facturen) dat geschreven had. Of Kyte zelf, of als ik dat geschreven had.
Een ander perspectief, een anders beleefde werkelijkheid, maar wel een bijzondere en gedeelde ervaring!

Menno Timmerman publiceerde op zijn blog (de Meno-O Weblog) een open brief aan de schrijver van Doorbraak Niels Aalberts. Waarin hij stelt dat Niels weliswaar een interessant jongensboek heeft geschreven, maar het niet zo nauw neemt met de cijfers. Ook vindt hij het jammer dat Niels net niet ietsje meer financiële boter bij de vis levert. Dat snap ik, als ik het boek had geschreven dan had ik een ander verhaal verteld. Niet meer of minder waar, maar wel vanuit een ander perspectief en invalshoek.

Want: natuurlijk is er meer dan 53,50 euro geïnvesteerd in marketing en natuurlijk heeft ON stevige financiële risico's gelopen met dit project. Niemand kan zich op dit moment meer voorstellen dat zalen bijna beledigd de telefoon ophingen als je 3500 euro voor een onbekende artiest vroeg (Colin wie?) en dan ook nog vertelde dat dat bedrag onder de werkelijke kostprijs zat. En ja, ON wordt gesubsidieerd vanuit OCW, de provincies Overijssel en Gelderland en de gemeente Deventer.
Maar ik durf te beweren dat dit zeldzaam zinnig besteed geld is aan een artiest die iedereen weliswaar talentvol vond, maar waar niemand zijn vingers aan durfde te branden.

Dat is niet erg. Daar zijn productiehuizen in de popmuziek voor. Om eigenzinnige talenten van muzikanten te ontwikkelen waar 'de markt' zijn vingers niet aan wil branden. ON zet daar niet alleen een investeringsbudget voor in maar ook haar netwerk, kennis en mensen.

Als mensen dat interessant vinden wil ik hier best eens een boekje open doen over risico's, bedragen, verwachtingen en investeringen.

En voor er nu al te moeilijk gekeken wordt naar het woord subsidie (nog steeds vreemd genoeg een beetje vies woord in de popsector): binnen de basisinfrastructuur, zeg maar de instellingen die het rijk belangrijk vindt voor het hele culturele veld in NL, gaat nog geen half promille (!) naar de popsector. Een bedrag dat natuurlijk in geen enkele verhouding staat tot het belang van de sector en zich dan ook keihard terug vertaalt naar de bedragen die popmuzikanten verdienen.

Popmuzikant zijn is voor het overgrote deel van de muzikanten vooralsnog een leuke hobby met bijverdiensten. Kijk voor deze cijfers maar eens naar het onderzoek van de NTB.

Overigens vind je meer bijzondere projecten op www.ONinternet.nl