Of eigenlijk Geen Debat over Kleine GagesHet met veel lawaai omgeven panel over gages tijdens Noorderslag liep helaas al snel vast in een zandpad van onbegrip en onwil. En dat was jammer, omdat de relevantie van het onderwerp behoorlijk hoog is.
Een gesprek over afschaffen van de CAO beloning en betaling naar marktwaarde van het podium inclusief beloning aan de hand van het marktconforme succes van bijvoorbeeld programmeur en directeur had waarschijnlijk woedende reacties van de aanwezige betrokkenen opgeleverd. De sector en de 'industrie' bevind zich in dit soort discussies in een vreemde spagaat tussen ondernemerschap en subsidiëring. Een spagaat, of de subsidieparadox, die zich doorzet in het politieke draagvlak voor ondersteuning van popmuziek.
In dit panel kon de beste man van de VVD niet uitleggen waarom de orkesten wel gesubsidieerd werden en hij van mening was dat dat voor popmuziek niet nodig was. De popsector zelf kon dat trouwens ook niet, we beschouwen onszelf immers als ondernemers. Alleen heeft deze sector het ondernemerschap voor een groot deel verlegd naar degene waarvoor ze gesubsidieerd worden.
Ik pleit hier overigens niet voor vaste gages voor bands of muzikanten. Gebaseerd op welke norm dan ook is dit de dood in de pot voor de ontwikkeling van het ondernemerschap van muzikanten. Waar ik wel voor pleit is iets meer zelfreflectie bij de popsector en het niet voortijdig afserveren van op zichzelf waardevolle initiatieven die er mogelijk aan kunnen bijdragen dat ook de ondernemers in de popsector zicht hebben op een iets betere boterham.
Posts
